Fuji

3. Fuji, 3776 m, Honsiu (Japonia)

Uosabia wszystko, co w Japonii jest naj. Najwyższa, najpiękniejsza, najbardziej japońska. Jej zbocza układają się najbardziej harmonijnie, nadając jej najznakomitsze proporcje. Japończycy, patrząc na białą górę, czują nostalgię, a zarazem przeżywają estetyczne uniesienia. Fuji – muza poetów i malarzy – dla shintoistów jest boginią, a więc i prawdziwą kobietą, która ma swoje kaprysy. Turyści próbujący wypatrzeć stożek z wieżowców Tokio, zobaczą na ogół tylko delikatny zarys wierzchołka w spowijającej go mgle. Może właśnie ta zmyślna osłona sprawia, że jeszcze bardziej chcą wejść na szczyt? Niestety, kiedy tam dotrą, zamiast upominku często zostawią opakowania po jedzeniu i puste butelki. Będą pstrykać pamiątkowe zdjęcia, nie wiedząc, że tę esencję japońskiego poczucia piękna – harmonię, umiar i „shibusa”, czyli dosłownie cierpkość, surowość – trzeba kontemplować w skupieniu. Z powodu 'złego stanu zdrowia' i kłopotów z utylizacją zalegających na niej śmieci, Fuji dopiero w tym roku wpisano na listę UNESCO.