Ogrody Luksemburskie, Paryż

4. Ogrody Luksemburskie, Paryż

Smutek i cierpienie mogą stać się najlepszą inspiracją. Na początku XVII wieku strata męża i tęsknota za rodzinną Florencją natchnęły królową Marię Medycejską do stworzenia azylu, w którym mogłaby schronić się przed dręczącymi myślami. Na jej życzenie wzniesiono Pałac Luksemburski, wzorowany na florenckim Pałacu Pitti, gdzie spędziła dzieciństwo. Również piękny park, przypominający Ogrody Boboli miał tłumić nostalgię władczyni. Dziś Ogrody Luksemburskie są azylem dla zmęczonych wielkomiejską atmosferą paryżan. Na tych bardziej rozleniwionych czekają krzesełka ustawione wokół fontann, urokliwe kawiarenki, estrada koncertowa i teatr marionetek. Aktywni wybiorą raczej korty tenisowe lub szkołę jazdy konnej. A ciekawscy zajrzą do Pałacu – obecnej siedziby francuskiego Senatu, otwartego dla zwiedzających. Każdego dnia tuż przed zapadnięciem zmroku w Ogrodach rozlega się dźwięk dzwonków. W ten sposób strażnicy przypominają o rychłym zamknięciu bram.