">
Żaden utwór zamieszczony w serwisie nie może być powielany i rozpowszechniany lub dalej rozpowszechniany w jakikolwiek sposób (w tym także elektroniczny lub mechaniczny) na jakimkolwiek polu eksploatacji w jakiejkolwiek formie, włącznie z umieszczaniem w Internecie - bez pisemnej zgody TIME S.A. Jakiekolwiek użycie lub wykorzystanie utworów w całości lub w części z naruszeniem prawa tzn. bez zgody TIME S.A. jest zabronione pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.
Na wakacjach
Żółta febra wciąż groźna
Przez lata tajemnicza żółta febra zbierała straszne żniwo: umierał co drugi chory. Zdarzało się, że chorzy dostawali pomieszania zmysłów i popełniali samobójstwa. Thomas Jefferson powiedział kiedyś, że ta zaraza uniemożliwi powstanie wielkich miast w Ameryce. Uważano, że chorobę wywołuje zepsuta kawa lub zatrute ryby. Dopiero pewien kubański lekarz wysunął hipotezę, że żółtą febrę wywołują moskity. Aby się o tym przekonać, zdecydowano się na pewien eksperyment, wątpliwy z punktu widzenia etyki. Wyselekcjonowano moskity zdrowe i takie, które żywiły się krwią chorych ludzi. Następnie grupa ochotników poddała się dobrowolnym ukąszeniom. Osoby, które zostały pokąsane przez komary – roznosicieli, zachorowały na żółtą febrę. Część z nich zmarła, stając się niezbitym dowodem na słuszność teorii. Nazwa choroby pochodzi od najbardziej widocznych objawów: gorączki i zażółcenia skóry wywołanego uszkodzeniem wątroby. Żółta gorączka to jedyna choroba, przeciwko której szczepienie jest w niektórych rejonach świata obowiązkowe. Bez stosownego dokumentu potwierdzającego uodpornienie nie można wjechać do kraju znajdującego się na tym terenie.
Wirus żółtej gorączki pochodzi od małp. Samice moskitów żywiąc się ich krwią, stały się naturalnymi roznosicielami groźnych zarazków. W części przypadków ludzie sami zgotowali sobie taki los, wycinając drzewa, w koronach których żyły moskity żywiące się krwią zarażonych zwierząt. Gdyby nie wyręby dżungli, ten gatunek moskitów nie „zszedłby” na ziemię. Źródłem zakażenia są także chorzy ludzie. W dużych skupiskach ludzkich komary strefy tropikalnej przenoszą wirusy, wywołując czasem epidemie
NA TEMAT:
Wiele Różnych Objawów
Wysoka temperatura i żółtaczka to niejedyne objawy choroby. Pierwsze symptomy pojawiają się już po 3-6 dniach od ukąszenia zakażonego wirusami krwiopijcy. Obraz choroby może być bardzo różnorodny: od łagodnych dolegliwości jak gorączka i ból głowy ustępujący po dwóch dniach po ciężką postać prowadzącą do śmierci. Zwykle pojawia się wówczas wysoka temperatura, bóle głowy, mięśni i gałek ocznych, dreszcze. Potem następuje pozorna poprawa. Pozorna, ponieważ po 3-4 dniach wirus znów atakuje, ale ze zdwojoną siłą. W toksycznej fazie choroby z żółtaczką, skąpomoczem, krwawieniem z błon śluzowych, oczu, przewodu pokarmowego (mogą pojawić się stolce i przypominające fusy wymioty) chory zapada w śpiączkę, z której może się nie wybudzić.
Nieodkryta Terapia
Nie ma skutecznego sposobu leczenia żółtej gorączki. Nie pomagają antybiotyki (działają na bakterie) ani leki przeciwwirusowe. Jedyny sposób wspomagania chorego to obniżanie gorączki, łagodzenie bólu i odpoczynek. Skutecznym środkiem ochrony przed chorobą są szczepienia (szczegóły – patrz ramka). W krajach, gdzie obowiązuje szczepienie, dotyczy ono zarówno dorosłych, jak i dzieci powyżej roku. Takiego sposobu uodpornienia nie zaleca się kobietom karmiącym piersią (istnieje ryzyko, że wirus przedostanie się z mlekiem matki do organizmu dziecka). Osoby, które nie mogą się poddać szczepieniu np. z powodu alergii na białko jaja kurzego lub ciążę, zobowiązane są do uzyskania specjalnego międzynarodowego zaświadczenia o przeciwskazaniach do szczepienia.
Zagrożone Rejony
Co roku WHO publikuje listę krajów, w których ryzyko zakażenia żółtą gorączką jest największe. Przy wjeździe do państwa z tej listy trzeba pokazać aktualne zaświadczenie o szczepieniu. Są to głównie kraje subsaharyjskiej Afryki i Ameryki Południowej w dorzeczu Amazonki. Choć obecnie szczepienie przeciwko żółtej gorączce nie jest obowiązkowe przy wjeździe do Paragwaju, Argentyny i Brazylii, uwzględniając zmieniającą się sytuację w tym rejonie, zaleca się, aby osoby wyjeżdżające tam szczepiły się. Dokładną listę krajów, gdzie jest wymagane szczepienie, znajdziemy na stronie Światowej Organizacji Zdrowia, a także w punktach stacji sanitarno-epidemiolog
Ważne
Szczepienie przeciwko żółtej gorączce jest odpłatne, jednorazowe i zabezpiecza przed chorobą na 10 lat.
Okres niezbędny do wytworzenia odporności wynosi 10 dni, dlatego najpóźniej 10 dni przed wyjazdem trzeba się zaszczepić (oczywiście lepiej wcześniej). Każda zaszczepiona osoba dostaje świadectwo szczepienia, tzw. żółtą książeczkę, wydaneę przez Ministerstwo Zdrowia w imieniu Światowej Organizacji Zdrowia (WHO). Szczepienia wykonuje się w niektórych stacjach sanitarno-epidemiologicznych, Instytucie Medycyny Morskiej i Tropikalnej w Gdyni i w Portowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Szczecinie.
Polub nas na Facebooku!